आमा पनि बा, बा पनि बा’ ।
हास्य-विनोद भरिपूर्ण यो संवादसँगै समाजको कुनै अँध्यारो कुनामा विलुप्त एकल पिताको कथा, जसको संवेदनाले मनलाई ऐंठन पार्छ ।
मदनकृष्ण श्रेष्ठ र हरिवंश आचार्यको पूर्ववत् रसिलो-चोटिलो लुकामारीबाट सुरु यसको कथानक मोडहरुले पक्कै स्थिर रहन दिनेछैन । हाँसोठट्टामा बहकिंदा बहकिंदै मानवीय संवेदनाको गहिराइमा पुगेर हृदयलाई स्पर्श गर्न सक्छ । अनि झरी र आँसुको संयोजनले सिनेम्याटिक विम्ब थप बलियो बनाउन सक्छ ।